Vol enthousiasme vertelt George Faroj over zijn werk. Zo’n zes jaar geleden verliet hij zijn thuisland
Syrië. Nu is hij leerling Verzorgende IG. Hij voelt zich helemaal thuis in de knusse en kleinschalige locatie Woonhaven waar hij sinds 2021 werkt. Met een glimlach op zijn gezicht loopt hij er rond.
George: ‘Ik ben zo blij om te werken en dat ik deze mogelijkheid krijg. Collega’s zijn er altijd voor me als ik vragen heb. Echt top. Ik ga hier nooit meer weg.’ Het is nauwelijks voor te stellen dat het nog maar zo’n 6,5 jaar geleden is dat George vanuit zijn geboorteland Syrië in een opvangcentrum in Nederland terechtkwam. Zonder familie en bezittingen maar wel met een enorme drive om iets van z’n toekomst te maken. Via de kerk waar hij naartoe gaat, kwam hij in contact met zijn pleegouders die hem ongelofelijk goed hebben geholpen. George: ‘Ze beschouwen me echt als hun eigen zoon.’
Sollicitatiebrief
George kreeg een verblijfsvergunning en leerde in een rap tempo Nederlands. Met hulp van zijn pleegmoeder solliciteerde hij bij Zorggroep Apeldoorn en omstreken. ‘We hebben de brief zelf bij Randerode bezorgd’, aldus George die niet veel later aan de slag kon.
Eerst op niveau 3 maar omdat hij dat vanwege de taal in eerste instantie toch wat lastig vond, deed hij even een stapje terug. Inmiddels is hij bijna klaar met zijn BBL Verzorgende IG opleiding waarmee hij werken en leren combineert. Hij voelt zich als een vis in het water tussen de bewoners en collega’s. George: ‘Iedereen is zo behulpzaam. We doen het samen en daar ben ik heel trots op.’ Werken met mensen met dementie is echt zijn ding. ‘Het is mooi om met bewoners mee te gaan in hun wereld’, aldus George. Wat dat betreft is hij blij dat de zorg in Nederland zo goed geregeld is. Zoiets heb je in Syrië niet. ‘Het is zo fijn om mensen de aandacht en liefde te kunnen geven die ze verdienen.’
Kerst
Zijn ouders in Syrië zijn trots op hem. De Kerstdagen daar zijn in het door oorlog verscheurde land niet meer zoals vroeger. George staat deze dagen extra stil bij hoop, liefde, licht en vrede. Het christelijk geloof is voor hem de basis en op Eerste Kerstdag gaat hij dan ook naar de kerk.
Ondanks alles wat hij heeft meegemaakt is hij gelukkig en heeft hij hoop voor de toekomst waarin hij nog veel mooie dingen wil gaan doen. Doorgroeien naar niveau 4 bijvoorbeeld. George: ‘Je bent nooit te oud om te leren. Ik wil mijn droom waarmaken en als verpleegkundige werken. Niet in het ziekenhuis maar hier met ouderen. Je moet mensen behandelen zoals je ook zelf behandeld zou willen worden. Als je het goede voor de mensen doet dan krijg je dat ook terug. Het is geven en nemen. En Nederland heeft mij zo goed geholpen. Ik wil nu iets terug geven.’
